Ik was vandaag een beetje door mijn oude documenten heen aan het gaan en ging toen weer eens wat van mijn oude gedichten lezen. Dit is daar eentje van. Het is geen briljant gedicht, maar ik vond ‘m op zich best wel leuk. Geschreven op 4 mei 2011.
Een beugel: zo’n ding dat niemand vrijwillig wilt dragen, maar toch moet bijna iedereen het. Ga ik het dan toch vrijwillig krijgen, wie weet? Wel of geen beugel?
Afgelopen maandag was ik bij de orthodontist omdat ik daar heen was verwezen door de tandarts. De vrouw vroeg waarom ik een beugel moest en eigenlijk wist ik het niet. Daar is zij toch voor, om dat te bedenken? Waarschijnlijk omdat ik een beetje een overbeet heb, vertelde ik aan haar. Daarna kwam er een kruisverhoor. Had ik wel eens last van die overbeet? Praatte ik moeilijk? Was slikken moeilijk? Nee, eigenlijk heb en had ik er nog nooit last van gehad. Voor de orthodontist was het nu wel bijna duidelijk, ik heb niet heel erg hard een beugel nodig. Toch bekeek ze mijn tanden nog even. Het kwam erop neer dat ik net binnen de ‘gevarenzone’ zit. Ik hoef dus net geen beugel.
Dan nu, waarom twijfel ik dan nu over een beugel nemen? Je zou toch denken dat niemand dat vrijwillig doet. Eigenlijk gaat het allemaal om het schoonheidsideaal, want met een beugel wordt mijn gebit toch mooier. Wil ik daarvoor anderhalf jaar met ijzer in mijn mond lopen? Ik denk het eigenlijk niet. Ik heb me nooit gestoord aan mijn gebit. Maar wat als ik achttien ben? Misschien vind ik mijn gebit dan opeens heel lelijk en wenste ik dat ik op mijn viertiende wel een beugel had gehad. Het voordeel is dus: mijn gebit wordt mooier. De nadelen: het is best pijnlijk, het ziet er niet supermooi uit (niets tegen mensen die wel een beugel hebben, ik vind het echt niet lelijk hoor!) en iedereen die ik ken heeft al een beugel gehad. Ik zou nu pas beginnen, en kom er dus een beetje laat mee.
Meer nadelen dan voordelen. Ik neig nu ook naar geen beugel, want ik stoor me niet aan mijn gebit. Maar toch, wat als ik over een paar jaar hele erge spijt heb en wilde dat ik wel een beugel had gehad?
Eigenlijk is het best raar, dat ik toch ergens wel bereid zou zijn om pijn te leiden (een beugel doet pijn tot zover ik weet) alleen maar om er mooier uit te zien. Is dat dan toch zo belangrijk?
Wat zou jij doen? Wel of geen beugel?
Net als in CSI of Flikken Maastricht een moord oplossen tijdens je wiskundeles. Dit gebeurde op een school in Den Haag. De leerlingen moesten hoeken en lijnen uitrekenen, waarna ze konden zien of het slachtoffer stond of zat op het moment dat het vermoord was. Hierdoor weten de rechercheurs of de dader koelbloedig iemand vermoordde of dat hij dat uit zelfverdediging deed. Dit gebeurde voor een campagne om het imago van wiskunde op te krikken. Scholieren.com schreef hier een artikel over.
Ik heb zelf niet zo heel veel met wiskunde. Meestal vind ik het best wel saai en vind ik het moeilijk om mijn aandacht erbij te houden. Dit lijkt mij daarentegen best wel leuk om te doen. Hiervoor zou ik niet zo snel hebben bedacht dat je wiskunde nodig hebt voor een politieonderzoek, maar blijkbaar wel.
Haal die campagne maar naar mijn school toe, zou je zeggen. Prettige afwisseling op de wiskundeles. Toch denk ik dat dat niet zo snel gaat gebeuren. Een groot probleem wat ik aan zie komen is tijd. Onze wiskunde lessen hebben namelijk een enorm strakke planning. We worden als een stel opgejaagde beesten door het boek heen gesleurd. Toen wiskunde laatst een paar keer uitviel moesten we het hoofdstuk erna in record tempo maken. Gelukkig was het een best makkelijk hoofdstuk, maar wat als het moeilijker wordt. Ook vorig jaar hebben we in de laatste paar weken een half hoofdstuk overgeslagen omdat er gewoon weg geen tijd voor was. Hierdoor wordt er nu gezeurd over het feit dat we te weinig voorkennis hebben. In andere lessen is er nog wel eens tijd voor iets leuks, maar bij wiskunde is het alleen maar heel hard doorwerken om de planning te halen.
Een oplossing hiervoor? Daar moet ik nog maar eens over nadenken. Meer wiskunde lessen zou een mogelijkheid zijn, al zit ik daar echt niet op te wachten. We zitten naar mijn weten al lang genoeg op school. De stof inkorten en herhalingsvragen overslaan zou voor veel mensen wel kunnen, maar daar stoot je de leerlingen die veel moeite hebben met wiskunde mee voor het hoofd. De enige oplossing die overblijft is dus maar hard door gaan met wiskunde, en geen CSI spelen in de les. Jammer, want waarschijnlijk worden mensen enthousiaster door dit project en werken ze daardoor harder. Misschien toch maar voorleggen aan mijn leraar dan, op hoop van zege.
The name of my blog is ‘shepoems’, so I think it is time to post a few of my own poems! Some are in English en some are in Dutch.
—
The naam van mijn blog is ‘shepoems’, dus ik denk dat het tijd is om een paar van mijn eigen gedichten te posten. Sommigen zijn in Engels en sommigen in het Nederlands.